Bazgrołki by Issabelita

Notecreo · Wysłany: 08.12.2008, Pon, 19:40 Temat postu:

bardzo ladne te Twoje wiersze, takie osobiste

Issabelita · Wysłany: 09.12.2008, Wto, 17:30 Temat postu:

Dzięki dziewczyny Wesoly

ale to nie są wiersze, tylko bazgroły Jezyk

A teraz coś z innej beczki

Co ma w sobie pies
co sprawia, że kochać go chcesz?
Wyraziste spojrzenie
rozpromienia każde cienie
Czyste serce
odkrywa smutki
lejąc miód na zranioną duszę
ciepłym futrem
ogrzeje w chłodny czas
bliskość swą da
łbem przytulić się zechce
kiedy lodem pokryje się serce
nosem trąci
budząc z obolałej nieświadomości
psia dusza wielka jest
czy tego chcesz czy nie
pies przyjacielem jest
więc nie martw się
jeśli serce Twoje
skradnie pies
kryształowe psie serce
bić przy Tobie będzie

Skejtowa. · Wysłany: 25.12.2008, Czw, 15:05 Temat postu:

Ślicznie piszesz. <3

Notecreo · Wysłany: 27.12.2008, Sob, 21:42 Temat postu:

jaki pieskowy wierszyk Wesoly

Issabelita · Wysłany: 28.12.2008, Nie, 13:09 Temat postu:

dzięki

lubię pisać o psach, mój promyczek to taka moja mała muza Wesoly

a tutaj coś innego
Te oczy błękitem jaśniały

spotkałam go we śnie
kroczył blisko
krusząc łez kryształy
zatrzymał się na przeciwko mnie
I te jego oczy
błękitem jaśniały
spotkać go nie chciałam
jedynie błękitu nieba chciałam
lazurem swym lśnił
w objęciach jego wolności kwiat tkwił
i te jego oczy błękitem jaśniały
odejść nie chciały
krążąć wokół mnie
wodziły spojrzeniami
kluczem do wolności bram
kusić chciały
w błękicie morza utonę
w jedności
na wolności
ogniem miłości
poić się będę.

Skejtowa. · Wysłany: 29.12.2008, Pon, 17:21 Temat postu:

cudny wiersz. weź jakiś tom ze swoimi dziełami wydaj.

Issabelita · Wysłany: 29.12.2008, Pon, 21:39 Temat postu:

taaa jakby to było takie proste... zresztą i tak to nic nie warte.

Notecreo · Wysłany: 31.12.2008, Śro, 10:56 Temat postu:

jak nie warte, skoro nam sie podoba, wiecej wiary w siebie

Issabelita · Wysłany: 29.12.2009, Wto, 22:15 Temat postu:

gdzieś między jesienią mych dni,
a wiosną mej przyszłości
zbłądziłam.
Skrajem wzgórza,
kamiennym lasem ,
smutku doliną
dokądś szłam.
Krocząc nieśmiało
pośród wspomnienia
- radości -
odległej jasności,
pragnieniem spokojnej
przyszłości -
- upajam się
krocząc nieśmiało
przemierzam
dnie mej nieświadomości,
błądząc w ciemnej rzeczywistości
nostalgią żyć będę.

---
Tęsknota beztroski zakrywa mą twarz.
Płomień bezradności kradnie mój czas.
Wspomnienie niewinnej miłości tli się w nas.
Cień codzienności drwi z nas.
Czar przyszłości nadzieję rozbudzi,
gdy sercem skruszonym okryjesz mą duszę.

Notecreo · Wysłany: 30.12.2009, Śro, 01:35 Temat postu:

bardzo podoba mi się pierwszy wiersz

Issabelita · Wysłany: 30.12.2009, Śro, 16:54 Temat postu:

dziękuję bardzo mi miło Wesoly